Gems
by Jaya JacoboThe pearl meant
to be inside
the shell, there
it hangs now
at the end of a branch.
& the plum
to dangle in its place
a gem now
guarded by giant
devilfish.
This must be how
to wither
in desire.
Everything
out of place
where the mind
has once placed.
The darkened gem
in the ocean, turned
seed & flesh, O, decaying now!
& the gem
to be picked, there, white
& heavy now, even
as it glistens in the sun.
The ruthless
surprise, now
rice grains dried
under midday sun.
& the gift
for the coming
storm, stains
from last night, water
& oil.
& yet what is lost
if they all change
places, a gem
with another gem—
like plague
dancing
merely in circles.
Withering,
no longer desire.
Turn
the reachable plum
to unfathomable
pearl.
Desire
let ablaze,
perhaps overrun.
Letting go, losing away,
madness
in monsoon rain.
& only more madness
must once more
desire wilden.
Hiyas
Ang perlas na dapat
nasa loob
ng kabibe, hayo't
nakalaylay
sa dulo ng sanga.
At ang duhat na sana'y
naghantong doon,
hiyas na babantayan
ng dakilang
pugita.
Halos ganito nga
ang pakiramdam
ng nalalaos
sa hangarin.
Nagkakanda-bali-
baligtad ang binahagdan
na ng ulirat.
Umitim ang hiyas sa ilalim
ng dagat, nagkalama't
buto, naku, maaagnas!
At ang pitasing
hiyas, aba'y pumuti't
medyo may kabigatan,
bahagya man itong bumanaag.
Iyong para sa walang habas
na sorpresa,
palay na ibinilad
sa tanghaling-tapat.
At ang laan para sa takdang
unos, kagabi'y
kumukulapol na langis
at tubig na lamang
sa batalan.
Ganunpaman, ano pa rin
ang sayang
kung magkapalit,
hiyas sa hiyas?
Gayundin ang salot,
kumpas lamang
ay rigodon!
Nalalaos,
di na naghahangad.
Ibinunton
ang abot-kayang
duhat sa di-abot-diling
perlas.